-
Simovićeva glazba, gledano s vremenskim odmakom zvuči kao prostor slobode. Ona je potpuni kontrapunkt svim onim ideološko-društvenim projekcijama vremena koje je kasnije obilježeno kao vrijeme političkog (i svakog drugog) jednoumlja. Vjerovali ili ne u te apstrahirane projekcije, nepobitan je zaključak da je Simovića u njegovom radu ograničavala jedino njegova vlastita mašta, kao i tadašnji tehnološki dosezi.